|
Tylko niewielka liczba zmian w
piersi ma charakter nowotworowy. Nowotwór złośliwy rośnie w
sposób niekontrolowany rozprzestrzeniając się na zdrową tkankę.
Komórki nowotworowe mają również zdolność przemieszczania się
poprzez układ ochronny i układ krwionośny. W ten sposób tworzą
się tzw. przerzuty. Dzięki nowoczesnej diagnostyce i rozwojowi
metod leczenia onkologicznego szanse na wyleczenie nowotworu w
jego bardzo wczesnym okresie rozwoju są bardzo duże.
Jedną z oznak zmiany złośliwej w piersi mogą być
mikrozwapnienia. Mogą one powstawać w samej tkance gruczołu
piersiowego, w przewodach mlekowych czy też w naczyniach krwionośnych.
Są one zbyt małe, aby mogły być wyczuwalne w samobadaniu
piersi. Dlatego najczęściej wykrywa się je w mammografii.
Mikrozwapnienia mogą wskazywać na obecność komórek
nowotworowych. Dlatego biopsja - pobranie tych tkanek do dalszego
badania jest jedynym sposobem, aby można było postawić dokładne
rozpoznanie i jej zadaniem jest zapewnić jednoznaczny wynik
diagnostyczny.
Rodzaje biopsji
1.
chirurgiczna - mimo, że ma wiele wad (stres związany z zabiegiem,
konieczność pobytu w szpitalu, deformacja piersi, uczucie
dyskomfortu), ciągle jest uważana za metodę standartową.
2.
cienkoigłowa - polega na wprowadzeniu cienkiej igły do zmiany w
piersi. Wykonuje się ją najczęściej w znieczuleniu miejscowym.
Metoda jest szybka i mało uciążliwa dla pacjentki. Często jednak, w
celu otrzymania odpowiedniej ilości materiału komórkowego
trzeba wykonać kilka wkłuć, ponieważ jego ilość pobierana w
czasie biopsji cienkoigłowej jest niewielka. Oznacza to mniejszą
precyzję badania mikroskopowego, w którym nie można w pełni
ocenić struktury tkanek.
3.
gruboigłowa - sposób jej wykonania jest podobny: w znieczuleniu, pod
kontrolą USG lub bezpośrednio, gdy guzek jest wyczuwalny wprowadza się
specjalnie skonstruowaną igłę, za pomocą której pobiera się
wycinki ze zmiany w piersi. Pozwala ona na pobranie większych fragmentów
tkanki niż w przypadku biopsji cienkoigłowej. Jednak, aby pobrać
odpowiednią ilość tkanki trzeba ją powtórzyć kilkakrotnie.
Dlaczego
MBP?
Mammotomiczna
Biopsja Piersi
jest jedną z najnowocześniejszych metod
pobierania wycinków z piersi. System składa się z urządzenia
wytwarzającego próżnię oraz 3 mm igły zawierającej mechanizm
rotacyjny. Metoda ta zapewnia pobranie z okolicy diagnozowanego
obszaru piersi odpowiedniej ilości tkanki w postaci wielu wycinków
z jednego wkłucia. Nie wymaga zakładania szwów oraz
hospitalizacji i trwa około 20 minut. Biopsja mammotomiczna ma
kilka unikalnych cech:
-jest niewielka - pozwala na pobranie wystarczającej ilości
tkanki za pomocą jednego 3 mm wkłucia
-jest bezbolesna - samo pobranie tkanki jest bezbolesne. Wymagane
jest niewielkie znieczulenie miejscowe
-jest prosta - pacjentka nie musi być specjalnie przygotowana do
pobrania biopsji.
-jest pewna - Mammotom pozwala zachować pobraną tkankę do
bardzo dokładnego badania pod mikroskopem
Pacjentki nie odczuwają bólu
ani w trakcie procedury biopsyjnej ani po tym zabiegu. Nie powoduje ona
żadnego dyskomfortu i pacjentki powracają do normalnej aktywności już
po 24 godzinach. Biopsja mammotomiczna jest idealna do każdej wielkości
zmian w piersi zarówno zmian palpacyjnych, jak i
niepalpacyjnych.
Przebieg badania
Mammotomiczna biopsja piersi pod
kontrolą USG odbywa się w ten sposób, że:
-pacjentka leży na
plecach
-lekarz lokalizuje zmianę w piersi za pomocą głowicy
ultrasonograficznej
-następnie aparat Mammotome pobiera zmianę do badania.
System próżniowy
i rotacyjny pozwala na pobranie wielu wycinków z jednego - 3 mm
wkłucia. Jest to wykonywane cały czas pod bezpośrednią kontrolą. Lekarz
na ekranie komputera obserwuje cały proces pobierania
zmiany.
Po zakończeniu biopsji mammotomicznej pacjentka może niemal
natychmiast podjąć normalną aktywność życiową. Nacięcie skóry
po igle jest tak niewielkie (3 mm), że nie stosuje się szwów
chirurgicznych. Zakłada się jedynie bandaż uciskowy. Fragmenty tkanek pobrane w biopsji będą analizowane przez
patologa, następnie lekarz badający informuje pacjentkę o wyniku badania
pobranych tkanek.
Biopsję
mammotomiczną
wykonuje się w wysoce wyspecjalizowanym systemie
MAMMOTOME,
co umożliwia dokonanie (z
punktu widzenia pacjentki) - mało inwazyjnej i z onkologicznego
punktu widzenia - bardzo dokładnej biopsji, zwłaszcza w odniesieniu
do zmian niewyczuwalnych w badaniu palpacyjnym. System ten jest znany na
rynku medycznym od 1996 roku i spotkał się z powszechną akceptacją.
Zachowując swój mało inwazyjny charakter biopsja mammotomiczna ma
bardzo wszechstronne zastosowanie. Pozwala na pobranie wystarczającej
ilości tkanek do badania przy występowaniu wszystkich zmian (np.
mikrozwapnienia), zmian bardzo małych (o wielkości 1 mm), które
byłyby niemal niemożliwe do pobrania przy zastosowaniu innych rodzajów
biopsji gruczołu piersiowego. Biopsja mammotomiczna może być
wykonywana zarówno w systemie stereotaktycznym, jak i pod kontrolą
USG.
|
