W uzębieniu człowieka wyróżnia się uzębienie mleczne i stałe. Wszystkie zęby dzieli się na cztery grupy: zęby sieczne, kły, przedtrzonowe i trzonowe. W uzębieniu mlecznym brak jest zębów przedtrzonowych. Zęby sieczne i kły mają jeden korzeń, zęby przedtrzonowe jeden lub dwa korzenie, trzonowe dwa lub trzy korzenie. Wyjątkiem jest trzeci ząb trzonowy, zwany inaczej zębem mądrości, który może mieć różną ilość korzeni. 
 Zębów mlecznych jest 20, a zębów stałych jest 32. Początek kształtowania się zębów w warunkach prawidłowych rozpoczyna się dość wcześnie, bo w 7 tygodniu życia płodowego. Jednak dopiero po urodzeniu, około 6-8 miesiąca życia rozpoczyna się wyrzynanie zębów mlecznych, a około 6 roku życia dziecka wyrzynanie się zębów stałych. Zęby mleczne są drobniejsze, bardziej owalne, o nieco niebieskawym zabarwieniu. Są to zęby bardziej podatniejsze na próchnicę, ponieważ ich substancje budulcowe są słabiej zmineralizowane. Natomiast zęby stałe są większe, masywniejsze, o zabarwieniu od białego poprzez jasnożółty, do ciemno żółtego. Są to zęby odporniejsze na próchnicę aniżeli zęby mleczne, jednak wszystko zależy od cech indywidualnych osoby. 
Budowa zębów
Każdy ząb składa się z korony, korzenia i znajdującej się między nimi szyjki zębowej. Zrąb zęba stanowi zębina, która pokryta jest w części korzeniowej cementem (kostniwem), a w części koronowej szkliwem. Wewnątrz zęba znajduje się jama zęba i kanał korzeniowy, które wypełnia miazga zęba. Kanały korzeniowe kończą się przy wierzchołku korzenia otworami wierzchołkowymi. Przez te otwory wnikają do miazgi naczynia krwionośne i nerwy.
Tkanki przyzębia
Są tkankami otaczającymi ząb i utrzymującymi go w zębodole. Tkankami przyzębia są: dziąsło, cement korzeniowy, ozębna i wyrostek zębodołowy. Dziąsło. Jest częścią błony śluzowej jamy ustnej, przytwierdzoną do zębów w ich okolicy przyszyjkowej i do brzegów kości wyrostka zębodołowego. 
Cement. Jest wyspecjalizowaną, zwapniałą tkanką, która pokrywa powierzchnię korzenia zęba cienką warstwą, zawiera 65% składników mineralnych. 
Ozębna. Błona ozębnej jest zbitą, włóknistą tkanką łączną, złożoną z wiązadeł warunkujących jej podstawową czynność. 
Kość wyrostka zębodołowego. Ząb znajduje się w zębodole utworzonym przez kość wyrostka zębodołowego. 
Zgryz. Określa wzajemne stosunki łuków zębowych szczęki i żuchwy w zwarciu centralnym, ustala się około 13 roku życia. Za normę przyjmuje się, gdy w uzębieniu mlecznym każdy ząb styka się z dwoma przeciwstawnymi, poza przyśrodkowymi zębami siecznymi żuchwy i drugimi zębami trzonowymi górnymi, które stykają się tylko z jednym zębem przeciwstawnym.